Diagnose MS

Van de huisarts naar de neuroloog

MS, multiple sclerose, is soms lastig vast te stellen. Dat komt doordat de symptomen (klachten) per persoon erg verschillen. Meestal krijg je eerst vage klachten, zoals tintelingen of dubbelzien. Als de huisarts denkt dat het zenuwklachten zijn, stuurt deze je door naar een neuroloog.

Diagnose stellen via onderzoek

De neuroloog kan vermoeden dat de klachten komen door MS. Maar is het ook écht MS? En welke vorm van MS is het dan? Vooral dat laatste is lastig te bepalen. Na het gesprek met de neuroloog kunnen de volgende onderzoeken helpen om tot de juiste diagnose te komen:

• MRI-scan
• CT-scan
• zenuwonderzoek
• ruggenprik

Hieronder leggen we uit wat voor onderzoeken dit precies zijn en waarom ze gedaan worden.

MRI-scan

MRI is een techniek met radiogolven en magneetvelden. De MRI-scan levert een goed plaatje op van de hersenen en het ruggenmerg. Zo kan de neuroloog zien of er ontstekingen of littekens, ook wel: laesies, zijn die wijzen op MS. Het onderzoek is niet erg zwaar en de radiogolven zijn ongevaarlijk. De MRI-scan is altijd nodig om MS te kunnen vaststellen. 

> Meer over de MRI-scan

CT-scan

Bij een CT-scan maakt een röntgenapparaat opnamen van verschillende kanten. Een computer voegt de beelden samen. De CT-scan geeft minder details dan de MRI-scan. Ook zijn de röntgenstralen minder onschuldig dan de radiogolven van de MRI-scan. Voor de diagnose MS is de CT-scan niet altijd nodig. Wel helpt de scan om vast te stellen dat het niet om een andere ziekte gaat.

Zenuwonderzoek

Het kan zijn dat de neuroloog na de scan(s) nog steeds niet zeker weet of het MS is. Een zenuwonderzoek kan dan helpen. Dit heet ook wel een neurofysiologisch onderzoek. Daarbij wordt met stroomstootjes gemeten hoe snel de zenuwen signalen doorgeven. Dit onderzoek is niet vervelend, maar kan wel enkele uren duren.

Ruggenprik

Om extra zekerheid te krijgen, kan de neuroloog een ruggenprik doen. Dit wordt ook wel een lumbaalpunctie genoemd. Ontstekingscellen die wijzen op MS, zijn vaak te zien in het vocht rond het ruggenmerg. Via de ruggenprik tapt de neuroloog een beetje vocht af voor onderzoek in het laboratorium. Zo’n prik kan pijnlijk zijn en is niet altijd nodig. > Meer over de ruggenprik

Naar een definitieve diagnose

De neuroloog beoordeelt alle uitslagen van het onderzoek en stelt dan de diagnose: is het MS? De volgende vragen zijn daarbij belangrijk:

• Passen de klachten het best bij MS of toch bij een andere ziekte? 
• Laat de MRI-scan minstens 2 ontstekingen of littekens zien op bepaalde plekken in de hersenen of het ruggenmerg?
• Zijn er minstens 2 schubs (aanvallen) geweest met daarna een verbetering? Of is er een achteruitgang te zien die al langer dan een jaar duurt?

Is het antwoord op alle vragen ‘ja’, dan kan de diagnose MS worden gesteld. Waarschijnlijk is ook al duidelijk welke MS-vorm het is. Maar het kan ook zijn dat het antwoord niet overal ‘ja’ is. De diagnose is dan: het is mogelijk MS. In dat geval is er meer tijd nodig om zekerheid te krijgen. Extra onderzoek kan daarbij helpen.

Het is MS… wat nu?

Na de diagnose MS zit je vaak met veel vragen: 

• Hoe moet het nu verder? 
• Moet ik medicijnen gaan gebruiken?
• Wat zijn mijn vooruitzichten?
• Zijn er behandelingen om minder klachten te hebben?
• Kan mijn gezin omgaan met mijn ziekte? 
• Kan ik blijven werken? 

Het is belangrijk dat je hierover praat met je MS-zorgverlener. Deze geeft je uitleg over de behandeling en advies over leven met MS.