Blog 17: "De vakantie was heerlijk en ja, mijn vrouw had gelijk." Maar eerst reizen en fietsen

Iedereen heeft vol spanning gewacht op mijn blog en hier is ie dan.
Ik zal meteen beginnen met toe te geven dat mijn vrouw gelijk heeft gehad, het was inderdaad verstandig om de rolstoel mee te nemen.
En zelfs op meerdere gebieden had het voordeel, in eerste (en belangrijkste) instantie uiteraard voor mij maar er kwamen ook nog andere voordelen van het meenemen van de rolstoel.
Deze zal ik uiteraard met jullie delen, hierop kom ik terug later in deze blog.
Dus nee, je kunt deze blog niet verlaten, je zal verder moeten lezen 😁😁.
We beginnen bij het begin, wees gerust ik ga jullie niet vervelen met mijn geboorte en levensloop verhaal, ik bedoel het begin van deze vakantie.
Op vrijdagavond werd ik door mijn vrouw en kinderen afgeleverd op het treinstation van Aken.
Ik was enigszins verbaasd dat mijn kinderen allemaal meegingen maar ik heb later vernomen dat ze zeker wilde weten dat ik echt vertrokken was.
Ze gingen nog net niet mee om te kijken of ik daadwerkelijk instapte in de juiste trein, juiste is in dit geval overbodig want dat was niet eens zozeer belangrijk, voor mijn vrouw wel maar de kids waren al tevreden dat ik niet meer in de auto verbleef.
Nu zullen jullie waarschijnlijk denken wat voor verhouding ik heb met mijn kinderen, wees gerust een prima, liefdevolle verhouding met veel humor.
Mijn kids en ik hebben eenzelfde vorm van humor, nou wij vinden het humor mijn vrouw heeft hier een andere mening over.
En ook nu weer, wees gerust het is vaak 5 mannen tegen 1 vrouw maar ik denk dat ik niet hoef te vertellen wie het laatste woord heeft.
Maar goed, ik zat in de trein en ook nog eens de juiste, het eerste traject ging van Aken naar Keulen en deze verliep zoals je van Duitsers mag verwachten probleemloos.
Op dit moment was ik nog in de overtuiging dat de Deutse Bahn de vloer zou aanvegen met de NS en dan in alles.
Qua prijs hebben ze in ieder geval dik gewonnen.
Aangekomen in Keulen werd ik m.b.v. de Deutse Bahn app, liep ik simpel naar mijn volgende boarding plaats.
Volgende stop Frankfurt, degene die wel eens gebruik maakt van de snelweg in Duitsland kan er over meepraten, altijd overal wegwerkzaamheden.
Nu op het Duitse spoor is het ook, de trein vertrok prima op tijd maar door spoorwerkzaamheden was op een traject maar 1 spoor beschikbaar en ja op het spoor file.
Dit resulteerde in een vertraging van 3 uur, niet 1, niet 2 maar 3 uur.
Als die Duitsers iets doen dan doen ze het ook goed.
Gek genoeg miste ik mijn aansluiting in Frankfurt naar München, die had toch wel even kunnen wachten, lijkt mij.
De app werkte in Frankfurt ook prima en ik stond ruimschoots voor de vertrektijd op het juiste perron bij de juiste letter waar het fietstreinstel zou stoppen.
Je gelooft het niet maar midden in de nacht stond het perron best aardig vol met mensen, tot 5 minuten voordat mijn trein zou vertrekken.
En nog vreemder mijn trein was er nog helemaal niet.
Er ging bij mij toen een alarmbelletje af, hier klopt iets niet.
Het leek mij wel verstandig om de app eens te raadplegen, wat gek er staan ineens alarmbelletjes in mijn scherm en als ik mijn geluid had aangezet zou er ook een alarmbel klinken.
Wat blijkt, de trein komt niet op spoor 9 aan maar op spoor 5.
En hoera hoera hij is op tijd, net nu een vertraging welkom zou zijn is die er niet.
Ik had nog 5 minuten om van perron 9 naar perron 5 te gaan en sjonge wat een mazzel het treinstel voor de fietsen zou bij cijfer S staan.
Gelukkig stond het eerste treinstel bij letter A 🤬
Met 1 fiets en 3 tassen begon ik aan mijn olympische tijdrit / hindernis baan, wat een geluk dat ik geen MS heb 😂😂.
Hoe ik op tijd in het juiste treinstel ben geraakt is mij een raadsel maar ik was er, München daar kom ik.
In München nog een laatste treinverbinding naar Rosenheim en mijn fietstocht kon beginnen.
Toen ik richting mijn trein liep zag ik de conductrice al bij de ingang van het fietstreinstel staan.
Van enige afstand zag ze er nog wel leuk en vriendelijk uit, helaas bleef dat niet zo.
Hoe dichterbij ik kwam hoe killer en kouder het werd, ik vroeg mij af of ik ineens in een klimaatverandering was beland.
Maar goed ik dacht vriendelijk en beleefd doen, je bent tenslotte in Duitsland en je gaat een trein in, wat kan je gebeuren 😱
Ik liet mijn treinkaartje zien en of ik ook even mijn fietsreservering zou kunnen laten zien want als ik die niet had dan zou mij de toegang worden geweigerd.
O,ja de fiets moest in de rekken wat betekende dat ik mijn fiets moest optillen zodat mijn voorwiel in de haak zou komen te hangen.
Pfff geen enkel probleem, mijn fiets weegt maar 23 kilo.
Ik had eigenlijk willen vragen of ze wist dat de tweede wereldoorlog was afgelopen, maar ik hoorde de stem van mijn vrouw die zei, NIET DOEN.
En zoals jullie weten luister ik altijd naar mijn vrouw dus ik slikte mijn woorden in, lachte vriendelijk naar haar en begon aan de helse opdracht om mijn fiets op te tillen.
En nu blijkt ook weer, er bestaan vriendelijke behulpzame Duisters, mijn fiets hing binnen no-time en ik plofte op mijn plek.
Een twintig tal minuutjes later was ik gearriveerd op mijn startpunt en kon mijn fietsavontuur beginnen.
Graag vertel ik hier meer over in mijn volgend blog.
Voor degene die aan het wachten is op het onderdeel rolstoel verwijs ik ook naar mijn volgende blog, of doe maar twee, want ik heb denk ik het volgend blog helemaal nodig voor mijn fietstraject.
#fietstraject #Salzburg #ravijn #Overnachting #vergeten #hoezo-lomp
gr Pieter