Studiedag kids = dagje pretpark

Afgelopen week was het weer zover, de kids hadden een studiedag.
En dus ging de reis die dag naar een pretpark en wel naar Phantasialand.
Een schitterend pretpark met gave achtbanen, shows en nog veel meer attracties.
Nu vallen gelukkig de somatische klachten wel mee bij mij maar een dagje pretpark is net een beetje teveel.
Slenteren is niet mijn ding en daarom gaat mijn elektrische rolstoel mee.
Ik had vroeger al heel veel fysieke klachten al ver voor mijn diagnose, die kwamen altijd heel erg naar de oppervlakte als er door de stad geslenterd moest worden.
Een dagje shoppen, max een half uur en dan moest ik toch echt het terras op om te koelen.
En dat koelen moesten uitwendig maar vooral inwendig gebeuren.
Daarom was een dag shoppen heeeeel erg inspannend.
Trouwens een dag pretpark mag absoluut niet meer zonder rolstoel van de kids.
We zijn een keer in de Efeling geweest en toen waren er nog heel veel anderen op hetzelfde idee gekomen met als resultaat ellelange wachtrijen.
Maar door mijn rolstoel mochten we gebruik maken van de invalide ingang wat een mega tijdwinst opleverde waar mijn kinderen nog meer mega blij mee waren.
Sindsdien is de eerste vraag, als we in de auto plaatsnemen om af te reizen naar een pretpark, of we de rolstoel niet vergeten zijn.
Zo zie je maar weer, elk nadeel heeft zijn voordeel 😁