De diagnose landt, herinneringen komen

Zodra de diagnose PPMS begint te landen, komt het besef dat ik al langer PPMS heb. Er komen herinneringen boven.

Eind 2016, rond de zwangerschap van mijn jongste dochter, kreeg ik een opmerking van een collega die mij al jaren kende: "Je loopt bijzonder." Een andere collega merkte op: "Je loopt als een bruid van de trap." Het van de trap aflopen ging toen dus al zo traag, net als nu.

Tijdens een studiedag op mijn werk, ergens in 2019, viel ik toen ik een paar passen achteruit zette om een ballon op te vangen. Als ik nu achteruit loop, moet ik ook oppassen dat ik niet val, omdat ik mijn voeten niet goed optil.

Tijdens een verjaardag, ergens in 2020, kreeg ik een opmerking van een vriendin: "Loop je moeilijk?" Ik wuifde dat weg: "Ik ben gewoon een stijve hark." Een stijve hark ben ik eigenlijk altijd al geweest, maar dat is de laatste jaren veel erger geworden. Ik loop net als een oud vrouwtje, als ik een tijd stil heb gezeten.

Begin 2020 lukte het mij niet meer om hele dagen voor groep 7/8 te staan. Dit vroeg te veel energie van mij. Ik gooide het destijds op mijn gezin met vier jonge kinderen (toen 3 en 5 jaar oud) die ook veel energie van mijn vroeg. Nu denk ik dat de MS hier al een rol in meespeelde. Ik ben toen uiteindelijk gestopt met werken als leerkracht in het basisonderwijs en ben toen als leraarondersteuner in het basisonderwijs aan het werk gegaan. Dat was een goede keuze. Wel met kinderen werken, maar niet een hele groep hoeven trekken en alle verantwoordelijkheden en werkzaamheden die daarbij komen kijken. Ik ga sindsdien met veel meer plezier naar mijn werk.

Tijdens mijn werk, ergens in 2022, moest ik een keer met een groep kinderen fietsen. Ik gebruikte de schoolfiets met terugtraprem. Opstappen was voor mij heel moeilijk. Bij de terugweg ben ik bij het opstappen op de fiets gevallen. Ik kwam niet op tijd op de fiets en in beweging, 'bam' daar lag ik.

In de zomervakantie van 2022 ben ik meerdere keren van mijn fiets gevallen bij het opstappen.

In de zomervakantie van 2023 viel ik niet meer van mijn fiets, omdat ik wekelijks core-stabilityoefeningen deed. Het op- en afstappen van de fiets ging echter niet vanzelf, daar moest ik mij echt op concentreren.

Terugkijkend denk ik dat ik eind 2016 al PPMS heb gekregen, zeven jaar voor de diagnose.