Gaslighting

22 januari 2025 2 waarderingen 2 reacties

Gaslighting in de medische wereld is een realiteit voor veel mensen met onbegrepen klachten. Zelf heb ik ruim 10 jaar rondgelopen met onbegrepen klachten. Ik kreeg meerdere malen te horen dat er niets met mij aan de hand was. Ik was hartstikke gezond volgens de meerdere artsen die ik gezien heb.

Omdat er geen lichamelijke verklaring was, werd er tegen me gezegd dat mijn klachten psychisch waren. Stress, burn-out, overspannenheid… deze zijn allemaal WEL als diagnose voorbij gekomen. En ondanks dat ik steeds aangaf dat ik me NIET in die diagnose herkende, zat ik niet veel later op de stoel bij de medisch psycholoog. Ze vroeg me: “Wat kan ik voor je doen?” Ik had geen idee…

Ik twijfelde inmiddels aan mezelf én mijn beoordelingsvermogen. Ruim 10 jaar later kreeg ik de diagnose MS en vielen alle puzzelstukjes op hun plek.

Deze lange periode van niet begrepen worden, heeft bij zijn sporen achtergelaten. Nog steeds voel ik een drempel om klachten te delen. Uit angst om toch weer niet begrepen te worden. Gelukkig heb ik nu een arts die dit weet, die er rekening mee houdt en me elke keer weer uitnodigt om te delen. Dat soort mensen zijn goud waard.

Ik heb zelfs EMDR op dit thema gehad. Dat heeft veel goeds gedaan, maar niet alle spanning kunnen wegnemen. Ik ben nu gelukkig zo ver dat ik alle klachten deel met mijn arts en dat voelt als een enorme overwinning voor mezelf, ondanks de spanning en af en toe wat tranen. Gelukkig mogen tranen er in deze spreekkamer ook zijn.

Laten we met elkaar praten over gaslighting, de impact daarvan, überhaupt de impact van ziek zijn. Het laat sporen na. Openheid hierover is belangrijk, alleen al omdat het iemand kan helpen die hiermee worstelt.

“Gaslighting in de zorg is een probleem dat we moeten blijven benoemen.”

Wat is jouw ervaring met gaslighting? Hoe meer openheid, hoe beter. Deel dus vooral je reactie zodat we elkaar kunnen steunen en van elkaar kunnen leren.

Lieve groet Stephanie

31 januari 2025 om 08:02

Hoi Stephanie,

Mooi geschreven. Ooit heeft een huisarts tegen mij gezegd dat ik hypochondrische trekjes had. Het schijnt dat ik een aantal relapsen heb gehad, maar ik kan me ze totaal niet herinneren. Ws heb ik ze gehad, maar de stem van dr Cirkel (god hebben waarschijnlijk al lang zijn ziel) klonk lang door, omdat er toch wel tussen mijn oren gewezen zou worden. Ik krijg nu een preventieve behandeling voor mijn MS, wat zonder dat zinnetje waarschijnlijk veel eerder begonnen. Het is wat het is. Door dat zinnetje ben ik mentaal in staat om de klappen op te vangen voor wat me eventueel te wachten staat. De omschakeling van het lijden in stilte, naar het delen van lijden is best nog wel een ding.

Het is goed te horen dat je je openstelt. Blijkbaar moeten we nu echt naar ons lichaam luisteren, terwijl de zorg ons altijd vertelt heeft dat naar alle waarschijnlijkheid het antwoord in onze gedachten te vinden zou zijn. Echt messed up! Maar gek genoeg ook wel weer een opluchting, aangezien ik voor bepaalde klachten niet meer in mijn verleden hoef te zoeken!

3 februari 2025 om 13:36

Ik dacht dat het 2010 was, net onze 2e dochter gekregen, even een avond stappen, goh ik heb een vlek op mijn bril en maar poetsen. Volgende morgen bril goed gereinigd maar nog steeds die vlek ook zonder bril. Neuritis Optica dus en gelijk door naar het MS centrum, Mri was 1 vlekje te zien, lumbaal ok. In mijn bloed waren bepaalde waardes verhoogd en blijkt dat ik Sarcoidose heb, met aanleg voor MS. 5 jaar lang bij een longarts gelopen terwijl ik altijd neurologische klachten heb. Mocht na die 5 jaar naar de neuroloog die in 2017 mij de diagnose neurosarco heeft gegeven zonder dit aan mij door te geven. Vorig jaar een second opinion aangevraagd, 14 buisjes bloed afgetapt en heb de waardes door chat gpt gehaald, sarco of ms was de uitkomst de longarts belde mij op en vertelde dat er geen afwijkingen in mijn bloed te zien waren het zal wel slaapapneu zijn.

Heb nu wel in overleg met de neuroloog andere medicatie gekregen dat goed werkt. Ik denk wel eens dat er een verkeerde diagnose is gesteld en daarom niet meer geholpen wordt. Heb vanacht de nacht wakker gelegen door spiertrekkingen in mijn been het stopte gewoon niet, heel de rechterkant voelt doof aan en die tintelingen verder rechter oog doet zeer en zie ik niet goed mee.

Als het morgen nog steeds is bel ik de HA wel.

Wel vaker dit soort opvlammingen gehad en gaat ook wel weer voorbij. Ook al word ik niet echt gehoord en geholpen veranderd dit eigenlijk niets.

Ik heb geleerd mij aan te passen en te doseren, tuurlijk vind ik het jammer dat ik sommige dingen niet meer kan, maar ik kan gelukkig ook veel nog wel en vooral genieten.

Wel jammer dat de zorg zo achteruit gaat.

Hier betaal je dan bijna €300 in de maand voor!

Avatar van StephanieStephanie

Heeft zelf MS

Relapsing remitting MS (RRMS)

Blogt sinds januari 2025

Schrijfsels over mijn leven met MS

4 volgers

2 blogberichten

Terug naar blog