Blog 7 - Typisch MS

25 november 2024 0 waarderingen 1 reactie

Achteraf is een heleboel te verklaren, ik kan zo een aantal ongemakkelijke situaties noemen die ik heb meegemaakt. De klachten gaan ook al wel wat jaren terug, ik denk zo’n 4 à 5 jaar.  Een zgn. klapvoet wanneer ik wat grotere afstanden liep. Het serveren bij tennissen, mijn service was al niet best maar nu maakte ik pas de slag terwijl de bal alweer bijna op de grond lag. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Veel dokteren, fysiotherapeuten en andere deskundigen hebben mijn verhaal al aangehoord , mij onderzocht maar boden nimmer een oplossing, kwamen zelfs niet tot een diagnose. Nu, nu het eenmaal duidelijk is haasten zij zich om te zeggen “ ja jouw klachten, typisch MS”. Ik moet me dan inhouden om niet boos te worden. Gedurende de Corona periode was eenieder minder mobiel omdat dat toen niet was toegestaan. Logisch dat dat mijn mobiliteitsbeperkingen minder opvielen.

2022 was in meerdere opzichten een waardeloos jaar. MS in januari en een behandeling tegen een vleesetende bacterie in mijn rechteroog in maart. Met dat oog zie ik nog slechts 6%. Voor veraf heb ik een speciale lens, lezen doe ik met links. Dat zorgt naast de MS-problemen voor een extra beperking. Het heeft natuurlijk voor een enorme impact op mijn werk gezorgd. De mobiliteits- en cognitieve problemen maken mijn huidige baan onmogelijk. Ik zocht naar andere oplossingen maar er was al snel bleek de meest logische vervolgstap een vervroegde WIA-aanvraag. Lange tijd had ik nog het idee dat ik mijn werk kon blijven doen. Helaas is duidelijk geworden dat dit niet meer haalbaar is. Niet meer, omdat mijn lichaam dit niet meer toelaat. Het UWV is ook tot deze conclusie gekomen, waardoor ik nu 100% arbeidsongeschikt ben verklaard.

Wat is het dan fijn dat je bij zo’n grote organisatie als de overheid werkt en daarmee verbonden bent aan het ABP. Want ondertussen heb ik de IVA-variant van de WIA toegewezen gekregen en samen met een arbeidsongeschiktheidstoelage kom ik op een acceptabel percentage van mijn huidige inkomen. Je wilt natuurlijk helemaal niets met zo’n regeling te maken krijgen. Maar nu is het erg fijn dat zoiets bestaat, je hebt tenslotte al genoeg onzekerheden om mee om te gaan.

1 reactie

27 november 2024 om 20:30

Hallo Nick, jouw verhaal dat je hierboven (om)schrijft herken ik op veel fronten. Mijn eerste, waarneembare, klacht(en)begonnen rond 1988. Ik werkte destijds bij een werkmaatschappij van Achmea. Als ik een enigszins gestreste ochtend had gehad en van het bedrijfsrestaurant op de bgg, waar ik dan geluncht had, via de trap naar mijn kamer op de 3e verdieping liep, merkte ik dat mijn linkervoet telkens tegen de voorkant van de traptrede botste! Ook had ik dan een (linker) klapvoet. Na een half uurtje was mijn klapvoet weg en liep ik weer als een "Kievit" de trap op. Van de één op de andere dag merkte ik iets vreemds aan mijn ogen; na bezoek aan de oogarts moest ik mij een bril met varilux-brillenglazen laten aanmeten met een sterkte van -4 / +3 :-( ! Na 3 maanden was dat weer -0,75 / +0,75 dus nagenoeg geen "afwijking" meer :-) ! Na 3 jaar, waarin ik diverse huisartsbezoeken, neuroloog bezoeken en uitgebreide medische onderzoeken - waaronder lumbaalpunctie en (mri)scans - had gehad, kreeg ik de diagnose: PPMS met als toevoeging dat het een milde vorm is. Toen ik 57,5 jaar werd, kon ik - met een buitengewoon goede regeling en behoud van salaris en pensioenopbouw - stoppen met werken en geniet nu van mijn pensioen Ik ga/kan 3x pw naar de fitness en fiets 2 x pd. zo'n 7,5 á 9 km. met mijn "van Raam Easy Sport" driewiel ligfiets en dat gaat mij allemaal heel goed af.

Avatar van Nick RuttenNick Rutten

Heeft zelf MS

Primair progressieve MS (PPMS)

Blogt sinds november 2024

Onvoorspelbaar/onvoorstelbaar

16 volgers

17 blogberichten

Volgende blogpost

Terug naar blog