Gedicht; Ook helden mogen breken

7 juli 2024 3 waarderingen 2 reacties

Ik zie hoe hard je vecht, met een glimlach op je gezicht,
Maar diep van binnen voel je verdomd veel pijn.
Die kloteziekte heeft zoveel aangericht,
Het lijkt nooit op te houden, deze horrortrein.

Je wilt zo graag doorgaan, nog zoveel avonturen beleven,
Maar soms is het wijs om even een stap terug te doen en eraan toe te geven.
Koester je wensen, je verlangens, je dromen en bewaar ze diep van binnen.
Gun jezelf de ruimte om alles te verwerken, alleen dan kun je winnen.

Laat de tranen vloeien als de regen in de nacht,
Laat je verdriet er zijn; het is geen zwakte, maar juist kracht.
De wil is er en je hebt nog zoveel om voor te leven,
Maar geef jezelf eerst toestemming om je pijn een plek te geven.

Geef jezelf wat rust, laat je emoties bestaan.
Laat de tranen maar stromen, laat je angsten vergaan.
Je bent moedig en sterk, maar ook helden mogen breken,
Laat de zorgen in je hoofd even los en laat je hart spreken.

© Liefs Jojo

7 juli 2024 om 17:57

FANTASTISCH, dat is zo hoe me voel, een half jaar na de diagnose, ben ik zoveel aan t huilen, en heb de kracht niet meer om mezelf groot te houden. Ik ben mezelf eraan overgegeven.

Dank je wel voor deze mooie woorden.

Avatar van irini
7 juli 2024 om 19:00

❤️

Avatar van liefsjojoliefsjojo

Heeft zelf MS

Relapsing remitting MS (RRMS)

Blogt sinds februari 2024

Volgende blogpost

Terug naar blog