Gedicht: Rouw

28 mei 2024 3 waarderingen 2 reacties

Rouw is een beest, wild en ontembaar.
Het grijpt je vast, het laat je niet gaan.
Het is een diepe wond, onverbiddelijk en onvoorstelbaar.
Een onstuimige storm in de nacht bij volle maan.

Het is een kille, donkere deken die je verstikt.
Je wurgt, je verstilt, je met naalden prikt.
Maar diep in dat verdriet, in de schaduw van de pijn,
Vind je de kracht om weer heel te zijn.

Rouw is een beest dat onaangekondigd de weg naar jou vindt.
Het onthult wat ware liefde is, wat jou echt verbindt.
In de diepte van jouw lijden ontwaakt jouw veerkracht,
in jouw tranen glinstert het licht.
En dan ontwaar je; rouwen is een noodzaak,
totdat jouw hart weer verlicht.

© Liefs Jojo

Avatar van irini
28 mei 2024 om 17:29

Dank je voor je mooie gedicht !❤️precies daar zit ik nu in bijna een jaar na mijn diagnose . Heb mijn bedrijf moeten stoppen en ben in isolement geraakt en in de rouw…. Iedereen kijkt me gek aan omdat de meeste MSsers er niet over praten …. Ze gaan allemaal vrolijk verder met hun werk en bezigheden . Ik niet . Mijn leven is 180 graden veranderd en ik moet alles weer opnieuw ondekken …

Liefs irini💋🦋🧿

Avatar van liefsjojo
29 mei 2024 om 05:31

Lieve Irini

Het is dapper dat je jouw gevoelens deelt, vooral in een wereld waarin veel mensen niet begrijpen wat het betekent om met MS te leven. Het is volkomen begrijpelijk dat je je leven opnieuw moet uitvinden na zo'n ingrijpende diagnose. Je verdient alle tijd en ruimte om te rouwen om wat was en om te ontdekken wat er nu is. Je bent niet alleen in dit proces, ook al voelt het soms zo. Weet dat er mensen zijn die om je geven en die begrijpen hoe moeilijk het kan zijn. Wees lief voor jezelf, neem de tijd die je nodig hebt, en wees trots op elke stap die je zet, hoe klein ook. ❤️

Liefs Jojo

Avatar van liefsjojoliefsjojo

Heeft zelf MS

Relapsing remitting MS (RRMS)

Blogt sinds februari 2024

Volgende blogpost

Terug naar blog