Gedicht; Als een vlinder

Ooit fladderde ik als een vlinder,
licht als een droom, danste ik vrij.
Nu voelt het elke ochtend een beetje minder,
alsof mijn vleugels verloren zijn aan de tijd.

Soms, in de schemering, wanneer alles zwijgt,
voel ik een vleugelslag, heel zacht.
Misschien zijn ze niet verloren,
maar gewoon even de weg kwijt,
zoekend naar de juiste wind die het leven weer met warmte toelacht.

Misschien is het niet vervagen, niet verdwijnen,
maar gaat het om jezelf opnieuw vinden.
Om dat te begrijpen, moet je soms je vlucht vertragen,
voordat je weer kunt transformeren, als een vlinder.

© Liefs Jojo