Gedicht; Dromenland

Ik ben moe, maar niet zomaar brak.
Niet gammel, niet laks na een slechte dag.
Ze noemen het ‘chronisch’, wat een vreselijk woord is dat.
Klinkt als een griepje, maar ik kom er helaas niet van af.

En ze zeggen: "Je ziet er goed uit, niks aan te zien!"
Ik denk bij mezelf: wil je ruilen misschien?
Ik ben afgepeigerd, bekaf als een lege batterij,
En dan hoor ik ze zeggen: "Ach, dat komt wel weer goed, houd je koppie erbij."

Iedereen is wel eens moe, er is niks aan de hand!
Ja, bedankt, maar wie leeft er hier nu in dromenland?

© Liefs Jojo