Gedicht; Hersenmist

Ik sta hier in de menigte,
en hoor alleen luid geschreeuw.
Overprikkeld door de ruis,
maar diep in mij wordt het windstil.

Hier sta ik op de grens,
met niets meer dan ik ben.
Verdwaald in de chaos,
voel ik een leegheid die ik niet herken.

Mijn hoofd draait overuren,
maar ik klap dicht.
De hersenmist omhult me,
en de wereld verdwijnt uit mijn zicht.

© Liefs Jojo